‘Krab achter je oren’ deel 28 : ‘Luisteren naar mezelf’

Deze week krab ik weer even achter mijn eigen oren. Even ademhalen en een halfjaarlijkse tussenevaluatie opstellen. Het afrondende gesprek met mijn coach vanuit IMK, (Instituut Midden en Klein bedrijf) heeft ook afgelopen week plaatsgevonden. Zij gaf aan heel trots te zijn op wat ik het afgelopen half jaar allemaal bereikt heb. “Het opzetten en leiden van je eigen bedrijf is niet zomaar iets, er komt heel veel bij kijken!” Al snel na onze eerste contact bleek dat het trainingsprogramma dat zij hadden opgezet, niet passend was voor mij. Ik vroeg haar waarom. Het bleek dat het grootste gedeelte ging over het opstellen van je ondernemersplan en de start van je bedrijf. Vanaf het moment dat ik vorig jaar groen licht kreeg voor mijn onderzoeksperiode, ben ik direct met mijn ondernemingsplan en daaruit voortvloeiende acties aan de slag gegaan. Twee en een halve week later was het klaar. Compleet met: aan te bieden diensten, marktonderzoek, concurrentie positie, prijsbepaling, vergunningen, mijn Unique Selling Points, kansen/bedreigingen/risico’s, juridische aspecten, verzekeringen, marketing strategie en de bijbehorende financiële plaatjes. Daar ging de rest van de groep in een half jaar 8 bijeenkomsten aan besteden. Ik ben bij de groep aangesloten tijdens de bijeenkomst die ging over jezelf presenteren en de bijeenkomst over acquisitie. Het andere had ik op eigen kracht al gedaan.

Hoe is het dan gegaan, het afgelopen half jaar? Ik heb mijn eigen website gebouwd, social media trouw elke week bijgehouden, netwerkbijeenkomsten bezocht, veel nieuwe mensen aan mijn netwerk mogen toevoegen, veel geleerd over administratie van een bedrijf, algemene voorwaarden, regels vanuit het UWV, belastingen, btw aangifte, offertes maken, facturen opstellen. Vele klanten heb ik mogen verwelkomen en verblijden met de door mij gemaakte teksten. Allemaal klanten met hun eigen deadlines en deze heb ik ook passend weten te krijgen in mijn agenda.

Mijn coach roemde mij om mijn zelfredzaamheid en dat ik voor mezelf pittige doelen stelde en ze vervolgens ook haalde. Ik mag trots op mezelf zijn, zei ze. Nu heb ik dat niet zo snel, trots zijn op mezelf. Ik zeg toch dat het ga doen? Dan doe ik het toch ook? Dit hoort er toch bij? Wie heb je ermee, als je je afspraken niet nakomt? ‘Goed, Marjan’, zei ik tegen mezelf: ‘steek het compliment in je zak! Niet te diep, dan kun je er nog regelmatig naar kijken’. Dus heb ik mezelf een klein cadeautje gegeven. Twee armbandjes met sterren erop. Om mezelf eraan te herinneren dat ik een ster ben in wat ik doe en mag stralen.

Op persoonlijk vlak heb ik geleerd meer naar mezelf te luisteren en te voelen waar mijn behoeftes liggen. Ik mag elke dag nieuwe keuzes maken. Ik! Dat mag best, dat is niet egoïstisch. Goed voor mezelf zorgen, dan kan ik ook beter voor anderen zorgen. Dat proces is nog niet klaar.

Dus kom ik tot de conclusie:

Ik ben heel blij met mijn werk; dat ik mijn schrijfkwaliteiten kan inzetten en anderen kan helpen. Maar er knaagt ook nog wat. Ik mis collega´s, ik mis een vaste component, ik mis het om een bijdrage aan de ontwikkeling van kinderen te kunnen leveren, al is het achter de schermen. Langere projecten waar mee bezig kan zijn en waarbij ik kan samenwerken en mijn kwaliteit ´systeemdenken´ kan inzetten.

Mijn volgende doel is om aan die behoefte tegemoet te komen….

Hartelijke groet,

Marjan

Heb je een vraag? Stel hem gerust via de contactpagina!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *