‘Krab achter je oren’ deel 26: ‘De kleur van mijn ogen’

Het is examentijd en dus ben ik volop bezig om scripties, essays, werkstukken en verslagen te redigeren. Met dit kijkje in de keuken van iemands opleiding, steek ik er soms tussendoor ook weer wat van op. De onderwerpen zijn heel uitlopend. Maar ook de taal en de taalfouten van deze mensen zijn heel divers.

Mensen vragen vaak: “Wat reken je als tekstschrijver voor redigeren?’ Maar dit is zo verschillend in de tijd die het neemt. Ik hanteer een vast uur tarief, maar als ik alleen hier en daar een ‘d/t’ moet aanpassen neemt dat veel minder tijd, dan wanneer ik hele zinnen moet ombouwen tot een lopend verhaal! Ik moet het echt pér persoon, pér tekst beoordelen en een passende offerte maken.

“Hoe beoordeel je een te redigeren tekst?” Is vaak de volgende vraag. Ik vraag de mensen om hun tekst te mailen. Dan kan ik er een stuk van lezen en bekijken hoe hun schriftelijke werk is, welke fouten komen er regelmatig terug? Zijn dat tikfoutjes als ‘stoomschema i.p.v. stroomschema’ of moet ik alle punten en hoofdletters nog toevoegen of zinnen lopend maken en volgorde aanpassen?

Vervolgens  maak ik een offerte waarin ik een inschatting maak van het aantal uren dat ik ermee bezig zal zijn. Bijvoorbeeld tussen de 3,5 en 4,5 uur. Ik spreek af dat ze de werkelijk afgenomen uren betalen met een maximum van het aantal uren van de hoogste inschatting.

Eerder heb ik wel eens te laag ingeschat en dan ben ik dus in mijn eigen tijd mijn deel van de afspraak aan het nakomen, dus nu houd ik de marge soms wat ruimer. Geloof mij maar op mijn ‘niet echt te definiëren’ kleur ogen, (welke kleur zie jij?) dat ik echt de werkelijke gemaakte uren in rekening breng als dat minder is dan de inschatting! Echt waar!

Ik merk aan mezelf dat ik dan eigenlijk ook wel weer té lief ben. Dat ik ook inhoudelijk feedback geef als ik iets mis in de tekst of ‘dat deze conclusie echt niet past bij het onderzoek dat daarboven beschreven is’. Ik leef met ze mee en wil graag dat ze hun opleiding halen. Ik zie dat ze zo hard gewerkt hebben om dit al op papier te krijgen.

Bij het redigeren komen regelmatig bekende en minder bekende theorieën over mijn scherm voorbij gerold. Met mijn onderwijsachtergrond, studie over veranderkunde en grote interesse in de werking van de hersenen is wel veel gesneden koek. Van andere onderwerpen moet ik soms wat in Google intikken om te kijken wat bepaalde afkortingen betekenen of wat de auteur van de bron zelf voor ogen had met de theorie. Als een voor mij onbekend onderwerp zo beschreven staat dat ik het snap, zal een ander het ook snappen.

Ik denk wel eens stiekem… als Google mij nu zou doorlichten, wat zullen ze dan van mij denken? Het ene moment zoek ik naar informatie over liquidaties, dan weer over termen in de zorg en dan weer over de werking van hersenen om te kijken of de cortexen wel de juiste spelling hebben… wat zal dat voor reclame opleveren aan de zijkant van mijn beeldscherm of welke advertenties krijg ik straks op Facebook aangeboden?

En… ja, het klopt trouwens ook dat je minder goed kan slapen als je tot ’s avonds laat achter je computerscherm aan het werk bent…. hmmm.

Maar ik ben blij met het werk wat ik doe en ben heel blij dat ik mensen hiermee kan helpen.

Kan ik jou ook ergens mee helpen? Of heb je een vraag? Neem dan contact op via de contactpagina of kijk even op ‘Je kunt bij Marjan terecht voor’.

Tot volgende week!

Hartelijke groet,

Marjan

 

‘Krab achter je oren’ deel 25: ‘Keuzes maken’

Zie jij een woord in deze foto? Deze woensdag gaf ik bij de Walk & Talk bijeenkomst van de Kopgroepbibliotheken in Schagen een workshop over ‘Droom jij ook van je eigen bedrijf?’

De Walk & Talk is een netwerk voor werkzoekenden. Elke 2ewoensdag van de maand komt er iemand in de bibliotheek een workshop geven met daarin tips voor hen om die droombaan te bemachtigen. Zo gingen onder andere Lonneke Deutekom van Pand Raak, Gerda Venema van Trans4mate en Laura Berns van het boek ‘Jobvious’ mij voor met hun enthousiaste verhalen en adviezen.

Tijdens het netwerken na een van de bijeenkomsten werd mij de vraag gesteld of ik een workshop zou willen verzorgen? Mijn eerste reactie was: ik? Vervolgens werd er door de werkzoekenden direct een lijstje opgenoemd van dingen die ik zou kunnen vertellen. Dingen die ik ze nu als tips gaf.

Oh ja! Het starten van een bedrijf heb ik van heel dichtbij meegemaakt en ik zoek dat soort dingen altijd graag tot de bodem uit, dus kan er veel over vertellen. Ook het kwaliteitenkwadrant van Ofman is een hulpmiddel dat ik altijd inzet bij coaching van mensen.

Dus al die puzzelstukjes die ik het afgelopen jaar verzameld heb kwamen samen in een presentatie/workshop vanmorgen.

In het publiek zaten diverse mensen die het zelfstandig ondernemerschap overwegen in diverse richtingen. Na afloop heb ik vele complimenten in ontvangst mogen nemen over mijn duidelijke manier van informatie geven en mijn prettige manier van presenteren.“Dat moet je er ook bij zetten op je website, dat je ook goed kunt presenteren”. Het voelde ook wel heel relaxed om het verhaal zonder knikkende knieën te kunnen vertellen.  Het is vertrouwd, het is dicht bij mezelf én het is waar ik energie van krijg. Het is GOED.

Ik besef me dat ik gegroeid ben en meer lef gekregen heb in het afgelopen jaar. Té bescheiden zijn gaat niet samen met het ondernemerschap.

Binnenkort moet ik de keuze maken die betrekking heeft op de uitleg die ik vandaag gegeven heb. Vele gedachten gaan hierover door mijn hoofd. Maar vandaag bevestigde weer wat ik al wist… dit heeft veel energie gekost en het geeft nog veel meer energie. Dit wil ik niet opgeven! Hier wil ik mee door…..

Dus tot volgende week maar weer! Zie jij een woord in de foto? Zet het dan even in de reactie/opmerking.

Heb je in de tussentijd vragen? Een verzoek voor een uitleg over spelling of taal? Laat het gerust weten via de contactpagina of bel mij op….

Hartelijke groet, Marjan