Na de persoonsvorm, het onderwerp, het werkwoordelijk gezegde, het lijdend voorwerp, het meewerkend voorwerp, de bijwoordelijke bepaling geef ik deze keer uitleg over zelfstandige- en bijvoeglijke naamwoorden.
Alle woorden waar je een lidwoord (de, het, een) voor kunt zetten zijn zelfstandige naamwoorden. Ook woorden als namen of plaatsnamen zijn zelfstandige naamwoorden. Je gebruikt ze voor mensen, dieren, voorwerpen. Ze hebben een naam gekregen zodat je ze kunt benoemen. Het zijn de woorden die kleine kinderen aanduiden met ‘die of dat of ding’.
Voorbeelden:
– (De) tekst
– (Het) briefje
– (De) dokter
– (De) kater
– (Een) pen
– (De) spelling
– (De) sollicitatiebrief
– Marjan
– Wieringerwaard
Bijvoeglijke naamwoorden zeggen iets over zelfstandige naamwoorden.
Voorbeelden:
– de BEGRIJPELIJKE tekst
– het LIEVE briefje
– de KUNDIGE dokter
– de RODE JE-WEET-WEL kater
– de BLAUWE pen
– de JUISTE spelling
– de PAKKENDE sollicitatiebrief
– het MOOIE Wieringerwaard
Tip: het zijn woorden die iets toevoegen aan de zelfstandige naamwoorden. Ze geven ‘geur en kleur’ aan de zelfstandige naamwoorden. Verkopers maken hier bijvoorbeeld goed gebruik van om hun producten aan te prijzen. Het zijn woorden die ervoor zorgen dat je een plaatje in je hoofd maakt wanneer je een boek leest, trek krijgt in bepaald eten of afkeer van iets krijgt. Zonder deze woorden zou het heel saai zijn.
Tijdens de hulp bij sollicitatiebrieven en de profielschets in het cv pak ik de kans om met deze woorden een goede indruk van de kwaliteiten van de persoon achter de brief te geven.
Heb je vragen? Stel ze gerust.
Hartelijke groet,